WWW.STRESS-TIPS.TOPLINK.BE


STRESS SCHILDKLIER

Te trage of te snelle schildklier

De schildklier kun je vergelijken met een thermostaat. Als hij hoog staat, gaan alle verbrandingsprocessen wat sneller en heftiger dan als de 'thermostaat te laag staat.

Bij een te lage activiteit van de schildklier heb je het vaak koud en er is dus vaak vermoeidheid. De voeding verteert te traag, waardoor het zwaar op de maag kan liggen, maar ook verstopping kan hiermee samenhangen. Overgewicht als gevolg. Depressie, concentratieproblemen, apathie of vergeetachtigheid zijn bijkomende symptomen.

Bij een te snelle schildklier gaat alles te snel, zelfs het kloppen van je hart. Je verdraagt warmte vaak slecht en hebt snel de neiging om te gaan zweten. Diarree is kan het eerste symptoom zijn van een te actieve schildklier. Men kan veel eten en zelfs afvallen. Emotioneel is er ook van alles teveel: angst, nervositeit en slapeloosheid door veel onrust.

Diagnose problemen schildklier

De diagnose van problemen aan de schildklier kan men vastellen via bloedonderzoek. Natuurartsen gebruiken leiver de lichaamstemperatuurtest.

Oorzaken problemen schildklier

Stress veroorzaakt een hormonale reactie. De hypothalamus produceert CRH, wat de hypofyse aanzet tot productie van ACTH en dit zet de bijnieren op zijn beurt weer aan tot de productie van cortisol. Alledrie deze hormonen hebben een remmende werking op het schildklierhormoon. Kortdurende stress heeft geen verandering in de schildklierwerking tot gevolg, maar langdurige verhoogde cortisolproductie (werkstress, schoolstress, relatiestress, financiële problemen etc.) kan grote veranderingen in de activiteit van de schildklier veroorzaken. Vrouwen kennen een sterkere stressreactie (hormonaal gezien) dan mannen.

Als de bijnier uitgeput raakt, is er te weinig cortisol. Ook dit heeft een negatieve invloed op het functioneren van de schildklier.

De anticonceptiepil en andere chemische stoffen met een oestrogene werking maken de omzetting naar het actieve schildklierhormoon moeilijker.

Ook insuline kan schildklierhormonen ontregelen. Het is beter voeding te gebruiken die de bloedsuikerspiegel stabiel houdt.

Melatonine is een hormoon wat in het donker wordt aangemaakt. Het functioneert als een soort dirigent van de hele hormoonhuishouding en heeft daardoor ook invloed op de schildklierhormonen. Door de grote hoeveelheid lampen in onze huizen, is de aanmaak van dit melatonine verstoord. Melatonine heeft mogelijks een remmende werking op het ontstaan van kanker.

Jodiumtekorten kunnen zowel leiden tot een te lage als een te hoge activiteit van schildklierhormonen. Vooral zwangere vrouwen lopen snel een tekort aan jodium op. Extra inname van jodium kan problemen veroorzaken. Doe dit alleen onder begeleiding!

Fluor, chloor en broom behoren tot dezelfde chemische groep als jodium, namelijk de halogenen. Halogenen kunnen gemakkelijk de plaats van jodium in het lichaam innemen. Alleen hebben ze niet het effect wat jodium op die plaatsen zou veroorzaken. Zeewier en vis zijn natuurlijke bronnen voor jodium.

Fluor is toegevoegd aan vrijwel alle tandpasta's, mondspoelwaters e.d. Ook pannen met een anti-aanbaklaag bevatten vaak fluorhoudende stoffen. Fluor zit ook in een aantal medicijnen, zoals Prozac (antidepressivum), Diflucan (antischimmel middel) en Flixotide of Flixonase (ontstekingsremmend medicijn bij o.a. astma).

Broom zit veel in haarstylingproducten. Broomverbindingen hebben een vlamvertragende werking en zitten daarom in meubels, matrassen, kleding en vloerbedekking. Broom zit ook in een aantal medicijnen, waaronder het slijmoplossende Bisolvon en in Parlodel, een middel tegen de ziekte van Parkinson.

Chloor is bekend als een giftig gas. Maar in bepaalde verbindingen is het volkomen onschuldig. Keukenzout is namelijk een verbinding tussen natrium en chloride. Gejodeerd zout is voor veel mensen de belangrijkste bron voor jodium. Zout wordt gejodeerd omdat veel mensen een tekort aan jodium hebben. Het jodium uit gejodeerd zout is, door die combinatie van chloride en jodium, maar voor circa 10% opneembaar door het lichaam.

Naast jodium zijn ook tyrosine (een eiwit), selenium, zink, ijzer en een klein beetje koper nodig om de schildklierhormonen te vormen. Medicatie met lithium kan een remmend effect hebben op de schildklier. Inositol is een B-vitamine die een deel van de negatieve werking van lithium kan compenseren.

Auto-immuun aandoeningen komen veel voor bij verstoringen van schildklierhormonen.

Tekorten aan jodium, vitamine D en visolie verhogen het risico op het krijgen van ontstekingen die in een latere fase kunnen leiden tot auto-immuun aandoeningen. Een tekort aan cortisol is ook een belangrijke factor bij het ontstaan van auto-immuun aandoeningen. Cortisol hoort ervoor te zorgen dat het immuunsysteem niet hyperactief wordt.

Een tekort aan cortisol kan ook een emotionele oorzaak hebben. Als men oude emotionele pijn gaat verwerken, wordt het immuunsysteem actiever. Pas als je in staat bent je weer veilig te voelen, komen de immuuncellen weer in balans.

Voeding en schildklier

Voedingsmiddelen met een optimale hoeveelheid aan jodium, zink en selenium zijn erg belangrijk (algen, kelp, waterkers, paddenstoelen, uien, knoflook, vis en schaaldieren). Rauwe koolsoorten, pinda’s, rauwe pijnboompitten en mosterd blijken juist de opname van selenium, zink en jodium negatief te beïnvloeden.

  © Digitown Webdesign  - 
gedichten - plooifiets kopen
tapas recepten - reisadvies
nieuwe spelling - uw webwinkel haaruitval slaaptips
wellness weekend
laptop kopen permanent ontharen